-
oni-raphy.
User deleted
è semplice ad ogni nuovo post cancelliamo una parola quando il testo finisce chi cancella l'ultima parola inserisce qualcos'altro... il testo è tratto dall'edda che narra le vicende del ragnarok 
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, er lauss Loki líðr ór bǫndum ok ragna rǫk rjúfendr koma”.
. -
.
Come se ci capissi qualcosa
Non era più comodo con i numeri?
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, er lauss Loki líðr ór bǫndum ok ragna rǫk rjúfendr. -
oni-raphy.
User deleted
il testo l'ho scelto apposta incomprensibile
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, er lauss Loki líðr ór bǫndum ok ragna rǫk. -
.
Ah
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, er lauss Loki líðr ór bǫndum ok ragna r. -
oni-raphy.
User deleted
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, er lauss Loki líðr ór bǫndum ok . -
.
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, er lauss Loki líðr ór bǫndum . -
.
Rompiballe di passaggio
- Group
- 5ET Fan
- Posts
- 9,159
- Location
- Ramo, lago, mezzogiorno...Vi dice niente??
- Status
- Offline
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, er lauss Loki líðr ór . -
.
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, er lauss Loki líðr . -
oni-raphy.
User deleted
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, er lauss Loki . -
.
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, er lauss
Ho eliminato Loku, I'm a godslayer
. -
oni-raphy.
User deleted
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, er . -
.
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á vit, . -
oni-raphy.
User deleted
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr á . -
.
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir aftr . -
oni-raphy.
User deleted
Senn váru æsir allir á þingi ok ásynjur allar á máli, ok um þat réðu ríkir tívar, hví væri Baldri ballir draumar Upp reis Óðinn, alda gautr, ok hann á Sleipni sǫðul of lagði; reið hann niðr þaðan niflheljar til; mætti hann hvelpi, þeim er ór helju kom. Sá var blóðugr um brjóst framan ok galdrs fǫður gól of lengi; fram reið Óðinn, foldvegr dunði; hann kom at hávu Heljar ranni. Þá reið Óðinn fyrir austan dyrr, þar er hann vissi vǫlu leiði; nam hann vittugri valgaldr kveða, unz nauðig reis, nás orð of kvað:“Hvat er manna þat mér ókunnra, er mér hefir aukit erfitt sinni? Var ek snivin snævi ok slegin regni ok drifin dǫggu, dauð var ek lengi”. Óðinn kvað: “Vegtamr ek heiti, sonr em ek Valtams; segðu mér ór helju, ek mun ór heimi: Hveim eru bekkir baugum sánir, flet fagrlig flóuð gulli?” Vǫlva kvað: “Hér stendr Baldri of brugginn mjǫðr, skírar veigar, liggr skjǫldr yfir, en ásmegir í ofvæni; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna?”Vǫlva kvað: “Hǫðr berr hávan hróðrbaðm þinig, hann mun Baldri at bana verða ok Óðins son aldri ræna; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað: “Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverr mun heift Heði hefnt of vinna eða Baldrs bana á bál vega?” Vǫlva kvað: “Rindr berr Vála í vestrsǫlum, sá mun Óðins sonr einnættr vega: hǫnd of þvær né hǫfuð kembir, áðr á bál of berr Baldrs andskota; nauðug sagðak, nú mun ek þegja”. Óðinn kvað:“Þegj-at-tu, vǫlva, þik vil ek fregna, unz alkunna, vil ek enn vita: Hverjar ro þær meyjar, er at muni gráta ok á himin verpa halsa skautum?” Vǫlva kvað: “Ert-at-tu Vegtamr, sem ek hugða, heldr ertu Óðinn, aldinn gautr”. Óðinn kvað: “Ert-at-tu vǫlva né vís kona, heldr ertu þriggja þursa móðir”. Vǫlva kvað: “Heim ríð þú, Óðinn, ok ver hróðigr, svá komir manna meir .
countdownsi sono pazzo |
